Verhoging sportbijdrage in Sint-Joost: een “krankzinnige” rekening voor BUC Rugby

BUC Rugby Saint-Josse heeft haar trainingen opgeschort uit protest tegen een sterke verhoging van de gemeentelijke tarieven voor het gebruik van haar velden, van €811,50 naar maximaal €40.000 per jaar. Tussen budgettaire verplichtingen en de zorgen van de verenigingen, heeft deze beslissing de politieke spanningen weer aangewakkerd en een aantal vragen opgeroepen over de sociale cohesie in het hart van de stad.

Een ongekende scherpe stijging

Op 5 december ontving de voorzitter van BUC Rugby Saint-Josse, David Almer, het bericht dat vanaf 10 december de jaarlijkse huur van het gemeentelijke veld zou stijgen van €811,50 naar tussen de €24.000 en €40.000. “We gaan van €811,50 naar €40.000, dat is waanzin”, zegt hij verbaasd. “We gaan van €811,50 naar €40.000, het is waanzin,” zegt hij verbaasd. Zonder enig overleg of overgangsfase stelt de gemeente de clubs voor een voldongen feit.

Om hun ongenoegen te tonen, organiseerden de spelers een symbolische bijeenkomst voor het gemeentelijke stadion en besloten ze de woensdagavondtraining op te schorten. Volgens BUC maken deze bedragen de rugbysport onbetwistbaar ontoegankelijk voor amateurspelers, waardoor het financiële evenwicht van de club wordt ondermijnd en haar leden worden ontmoedigd.

Begrotingscontext onder toezicht

Sint-Joost-ten-Node staat al enkele maanden onder regionaal financieel toezicht vanwege aanhoudende onevenwichtigheden in de begroting. Burgemeester Emir Kir, gesteund door een meerderheid van ECOLO-PS, heeft een ambitieuze begroting goedgekeurd om tegen 2026-2027 opnieuw break-even te draaien. Om dit te bereiken heeft de gemeente een aantal bezuinigingsmaatregelen ingevoerd, waaronder de afschaffing van de eindejaarsuitkering voor gemeentepersoneel en de afschaffing van maaltijdcheques.

Het tekort dat moet worden ingelopen en de druk van de toezichthouder verklaren deels de ernst van de prijsverhoging. Volgens de gemeente dekten de oude sporttarieven niet de werkelijke kosten voor het onderhouden en verzekeren van de faciliteiten. De abruptheid van de verhoging en het gebrek aan overleg werden echter bekritiseerd als contraproductief, met het risico dat de aantrekkelijkheid van de lokale gemeenschap verder zou afnemen.

Reacties en strategie van BUC Rugby

Geconfronteerd met deze toename heeft de club ervoor gekozen om het publiek te waarschuwen en een armworsteling aan te gaan met de lokale overheid. David Almer legt uit: “Onze strategie is om een dialoog af te dwingen. We zijn ons er terdege van bewust dat €811 een belachelijk bedrag is en we zijn bereid om de prijs te herzien, maar het moet wel redelijk blijven. Het BUC heeft een advocaat geraadpleegd om de beschikbare rechtsmiddelen te beoordelen, zonder een administratief proces uit te sluiten.

In de praktijk heeft de club een formele brief gestuurd naar de gemeenteraad, waarin wordt opgeroepen tot een rondetafelgesprek met de beleidsmakers. De club wil een geleidelijk tijdschema voor verhogingen, in overeenstemming met de financiële mogelijkheden van de verenigingen, en prijscriteria die zijn aangepast aan de grootte en middelen van elke club.

Lokale oppositie en democratische kwesties

Op politiek vlak omschreef de lokale PS-leider, Philippe Boïketé, dit begrotingsbeleid als een “stormloop”. Hij beschuldigde de burgemeester ervan overhaaste beslissingen te nemen om zo snel mogelijk van het toezicht af te zijn, zonder rekening te houden met de realiteit ter plaatse. “De burgemeester neemt beslissingen die onhoudbaar zullen zijn”, zegt hij, wijzend op de opeenstapeling van impopulaire maatregelen zonder overleg.

Deze debatten werpen de vraag op over het lokale democratische proces: hoe kunnen we de noodzaak van financiële striktheid verzoenen met het principe van burgerparticipatie? Verscheidene verenigingen vragen om de oprichting van een toezichtscomité, bestaande uit verkozenen, gemeentepersoneel en vertegenwoordigers van de vrijwilligerssector, om de transparantie en legitimiteit van de begrotingskeuzes te garanderen.

Gevolgen voor de associatieve en sociale structuur

De prijsstijging gaat verder dan BUC Rugby. Andere clubs, met minder media-aandacht, lopen het risico om hun slots op te geven of te verdwijnen bij gebrek aan fondsen. Toch spelen sportverenigingen een sleutelrol in de sociale cohesie en de strijd tegen uitsluiting, vooral in een gemeente met zo’n sterke culturele diversiteit als Sint-Joost.

Praktisch gezien vermindert het schrappen van sportactiviteiten de mogelijkheden voor jongeren om te socialiseren, vergroot het risico dat ze stoppen met bewegen en verzwakt het de vrijwilligers die toezicht houden. Op de lange termijn kunnen de sociale kosten hoger zijn dan de beoogde budgettaire besparingen.

Naar een compromis en wegen voor dialoog

Om uit de impasse te geraken, worden verschillende mogelijkheden onderzocht: de invoering van een glijdende tarifering op basis van het aantal leden, de toekenning van gemeentelijke subsidies voor clubs in moeilijkheden of de voorfinanciering van een deel van de infrastructuurrenovatiewerken in ruil voor een gematigde huur. Deze formules zouden het mogelijk maken om de financiële inspanning eerlijker te verdelen en een meer geleidelijke terugkeer naar een evenwichtige begroting te garanderen.

Uiteindelijk zal het succes van de aanpak afhangen van het vermogen van de lokale overheid om lokale belanghebbenden te betrekken bij het bedenken van oplossingen. Een open dialoog zou niet alleen het gemeenschapsleven in stand kunnen houden, maar ook het vertrouwen tussen de lokale autoriteiten en hun kiezers kunnen versterken. Want naast de cijfers staat in Sint-Joost de vitaliteit van het sociale weefsel op het spel.